Fasciolopsoza, Fasciolopsis buski - Gatunek pasożytniczej przywry - CALIVITA - Sklep Dystrybutora - NATURALNE SUPLEMENTY

KoszykProduktów w koszyku: 0
Mapa strony
STRONA PARTNERA CALIVITA® INTERNATIONAL - KLUB CALIVITA - SKLEP

Produkty CaliVita

O Noni wiecęj

Grzybice plaga XXI w

Dobór produktów

Hity CaliVity

Fasciolopsoza (Fasciolopsis buski)

Charakterystyka gatunku i cykl życiowy

Fasciolopsis buski - Gatunek pasożytniczej przywry, największej spotykanej u człowieka; dorosłe osobniki osiągają 7,5 cm długości. Choroba pasożytnicza wywoływana przez Fasciolopsis buski to fasciolopsoza (fasciolopsidosis).

Pierwszym żywicielem pasożyta są ślimaki wodne Segmentina nitidella, Segmentina hemisphaerula, Hippeutis schmackerie, Gyraulus, Lymnaea, Pila, Planorbis (Indoplanorbis) i Zebrina, które ulegają zarażeniu gdy do ich organizmu dostaną się miracidia przywry. W ślimaku przywra przechodzi kolejne stadia rozwojowe (sporocysta, redia, cerkaria) po czym opuszcza go i osadza się na wodnych roślinach, często na orzechach Trapa natans i kasztanach wodnych Eliorachis tuberosa. Tam przeobraża się w metacerkarię, która jest przypadkowo zjadana przez świnię albo człowieka. Istnieje możliwość zarażenia się przywrą przez picie wody z metacerkariami, ponieważ mogą one znajdować się na jej powierzchni. W przewodzie pokarmowym larwa przyczepia się do ściany jelita czczego lub dwunastnicy i osiąga dojrzałość. Długość życia dorosłego osobnika Fasciolopis buski wynosi około roku. Jaja przywry wydostają się z kałem; jeśli dostaną się do zbiornika wodnego, cykl pasożyta zamyka się.

Objawy i przebieg

Większość zarażeń przebiega łagodnie i bez objawów klinicznych. Intensywna infestacja Fasciolopsis buski prowadzi do owrzodzenia błony śluzowej jelita cienkiego, zaburzeń wchłaniania, biegunek, toksemii i odczynów alergicznych. Fasciolopsoza może prowadzić do śmierci człowieka w objawach wyniszczenia i hipoproteinemii, przebiegającej z nasilonymi i uogólnionymi obrzękami (anasarca) oraz wodobrzuszem.

Rozpoznanie

Rozpoznanie choroby stawiane jest na podstawie stwierdzenia jaj pasożyta (rzadziej dorosłych osobników) w kale (badanie koproskopowe) lub wymiocinach chorych. Jaja są elipsoidalne, z cienką błoną i zazwyczaj słabo zaznaczonym wieczkiem (operculum). Wielkość jaj waha się w granicach 130-159 na 78-98 µm. Nie jest możliwe rozróżnienie jaj Fasciolopis buski od motylicy wątrobowej.

Epidemiologia

Szacuje się, że na całym świecie zarażonych tą przywrą może być 10 milionów ludzi. Stwierdzono obszary w których częstość infestacji Fasciolopis buski jest bardzo wysoka i wynosi 7,1% miejscowej ludności.

Źródło: Wikipedia

Ulgę naszym organizmom przyniesie kuracja dla dzieci i kuracja dla dorosłych.

Drukuj

« Powrót na sklep