Sarkocystoza (Sarcocystis hominis)

KoszykProduktów w koszyku: 0
Mapa strony
STRONA PARTNERA CALIVITA® INTERNATIONAL - KLUB CALIVITA - SKLEP

Produkty CaliVita

O Noni wiecęj

Grzybice plaga XXI w

Dobór produktów

Hity CaliVity

Opis ogólny

Sarcocystis hominis - Jest rzadko występującym chorobotwórczym pierwotniakiem z rodziny Sarcocystidae (podtyp Coccidia). Sarcocystis hominis wywołuje u człowieka tak zwaną sarkocystozę (sarcocystosis) – chorobę atakującą jelito cienkie przewodu pokarmowego oraz tkankę mięśniową.

Sarcocystis hominis jest pierwotniakiem kosmopolitycznym – zarażenia nim obserwuje się na całym świecie. Prewalencja (częstość zarażenia) w Polsce jest niedostatecznie poznana – szacuje się ją na kilkanaście procent, przy czym większą ilość zarażeń obserwuje się u dzieci.

Zakażenie

Do zarażenia pierwotniakiem Sarcocystis hominis dochodzi drogą per os (przez jamę ustną) poprzez połknięcie sporocysty wraz z zarażoną nimi wodą lub pokarmem.

Do zarażenia może dojść również poprzez spożycie mięsa zarażonego sarkocystami Sarcocystis hominis.

Chorobotwórczość

Sarcocystis hominis powoduje u człowieka tak zwaną sarkocystozę [sarcocystosis] przewodu pokarmowego i/lub mięśni. W stadium ostrym tej choroby obserwuje się biegunkę, bóle brzucha oraz podwyższoną temperaturę ciała. W postaci przewlekłej sarkocystozy, kiedy pierwotniak może zagnieżdżać się w tkance mięśniowej różnych części ciała, odnotowuje się bóle mięśniowe, utratę łaknienia, złe samopoczucie oraz stany podgorączkowe. Możliwe są również zarażenia Sarcocystis hominis przebiegające bezobjawowo.

Wykrywanie

W diagnostyce laboratoryjnej sarkocystozy wykorzystuje się badania koprologiczne kału. W preparatach bezpośrednich kału (sporządzonych w soli fizjologicznej i płynie Lugola) oraz w preparatach kału wykonanych metodami zagęszczającymi (np. metodą Faust’a) poszukuje się oocyst o charakterystycznym dla Sarcocystis hominis kształcie.

Budowa i rozwój

Cykl rozwojowy Sarcocystis hominis jest dość złożony; podobnie jak u innych pierwotniaków w podtypie Coccidia (np. Isospora belli, Cryptosporidium parvum, Toxoplasma gondii) wyodrębnia się w nim etapy rozmnażania bezpłciowego (zachodzące w mięśniach) oraz etapy rozmnażania płciowego przebiegające w świetle jelita.

W cyklu rozwojowym Sarcocystis hominis można wyróżnić stadia rozwojowe takie jak: sporocysta, sporozoit, schizont, merozoit, mikro- i makrogamety, zygota, oocysta i inne.

Sporocysta po dostaniu się do organizmu człowieka przekształca się w sporozoity, które to w komórkach nabłonkowych jelita cienkiego przechodzą w schizonty. Schizonty po wielokrotnym podziale rozpadają się na merozoity, które przekształcają się w mikro i makrogamety, bądź wraz z makrofagami krwi przedostają się do tkanki mięśniowej (np. jelit) tworząc tam wypełnione bradyzoitami sarkocysty. W procesie rozmnażania płciowego mikrogametocyty wytwarzają mikrogamety a makrogametocyty tworzą makrogamety. Gamety łączą się tworząc zygotę, która otacza się otoczką i w wyniku tego powstaje oocysta. Następnie oocysta zostaje wydalona z kałem, gdzie w środowisku zewnętrznym podlega dalszym podziałom tworząc inwazyjną sporocystę.

Źródło: Wikipedia

Ulgę naszym organizmom przyniesie kuracja dla dzieci i kuracja dla dorosłych.

Drukuj

« Powrót na sklep